Vraag nr. 791 van mevrouw Pieters dd. 11.05.2005

Properties

Document type : Parliamentary questions
Title : Vraag nr. 791 van mevrouw Pieters dd. 11.05.2005
Tax year : 0
Document date : 11/05/2005
Document language : NL
Modification date : 21/09/2005 16:11:23
Name : 05/791
Version : 1
Question asked by : Pieters

VRAAG 05/791

Vraag nr. 791 van mevrouw Pieters dd. 11.05.2005

Vr. en Antw., Kamer, 2004-2005, nr. 089, blz. 15743-15745

Eigen kosten van de werkgever - Verworpen uitgave in hoofde van vennootschap - Individuele akkoorden

VRAAG

    Overeenkomstig artikel 31, tweede lid, 1°, in fine, en artikel 32, tweede lid, 1° in fine WIB 1992, worden de vergoedingen verkregen als terugbetaling van kosten eigen aan de vennootschap-werkgeefster wettelijk niet als een belastbaar "inkomen" van de werknemer en van de bedrijfsleider aangemerkt.

    Normaliter moet de vennootschap-werkgeefster daartoe in principe slechts een "dubbel bewijs" leveren, namelijk:

a)	dat de vergoeding bestemd is tot het dekken van "kosten" die hem eigen zijn;
b)	dat die vergoeding ook daadwerkelijk aan dergelijke "kosten" werd besteed.

    In de praktijk gaat het terzake veelal om al dan niet forfaitaire dag- en kilometervergoedingen of "kosten" met betrekking tot het gebruik van een personenwagen eigendom van de werknemer of bedrijfsleider, verplicht verteer, telefoon-, fax-, GSM- en internetverbinding, bloemen en geschenken, kledij, abonnementen en ledenbijdragen en maaltijden met Belgische en buitenlandse klanten of leveranciers.

    1. Uit fiscaalrechtelijk oogpunt rijst in dit verband evenwel de algemene doch pertinente vraag of de beoogde "kosten" in hoofde van de rechtspersoon terzelfder tijd daarnaast ook nog eens extra en uitdrukkelijk moeten worden getoetst zowel inzonderheid aan de wettelijke bepalingen van artikel 49 WIB 1992 alsmede aan de artikelen 50, § 1; 53, 1°; 53, 7°; 53, 8°; 53, 8°bis; 53, 10°; 53, 11 o; 66; 183; 185; 195, § 1, eerste lid WIB 1992?

    2. Moeten de fiscaal eventueel verworpen bedragen worden aangemerkt als een aanvullend "inkomen" (bezoldiging) belastbaar in hoofde van de genieter en/ of als een (andere) "verworpen uitgave" (liberaliteiten) belastbaar in hoofde van de toekennende of uitbetalende rechtspersoon?

    3. Bij welke directies of inspecties van de controlecentra en/of van de klassieke belastingdiensten kunnen de vennootschappen-werkgeefsters voortaan nog terecht om eventueel individuele akkoorden of rulings te sluiten in verband met de hoegrootheid van de beoogde bedragen geldend als belastingsvrije kosten eigen aan de rechtspersoon?

    4. Wat is punt per punt uw huidige ziens- en handelwijze voornamelijk in het licht van de bepalingen van artikel 49, WIB 1992 en welke houding hebben de hoven en rechtbanken tot nu toe dienaangaande reeds ingenomen?

ANTWOORD (vice-eerste minister en minister van Financiën, 12.08.2005)

    Het geachte lid gelieve hierna de antwoorden op haar vragen te vinden.

    1. Het antwoord op de vraag luidt in beginsel bevestigend. Evenwel is de inzake restaurantkosten geldende aftrekbeperking niet van toepassing op de vergoedingen die ondernemingen toekennen als terugbetaling van verblijfkosten die zij normaliter zelf moeten dragen, die door hun personeelsleden zijn gemaakt ter gelegenheid van dienstreizen en die, als "terugbetaling van eigen kosten van de werkgever", niet belastbaar zijn ingevolge artikel 31, tweede lid, 1°, in fine of 32, tweede lid, 1°, in fine van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen 1992 (WIB 1992). Dienaangaande kan eveneens worden verwezen naar de nummers 53/143 en 163 van de administratieve commentaar op het WIB 1992.

    Deze verblijfkosten betreffen in feite de andere kosten dan de eigenlijke verplaatsingskosten (trein, wagen, enzovoort), namelijk de kosten van maaltijden en dranken ingevolge buiten de onderneming maar voor rekening van deze laatste geleverde prestaties waarvan de totale duur meer dan vijf uur per dag bedraagt.

    2. Het bedrag van de door de bedoelde vergoedingen gedekte kosten, of het gedeelte ervan dat ingevolge de wettelijke bepalingen inzake beroepskosten niet aftrekbaar is dient onder de verworpen uitgaven in de belastbare winst van de vennootschap-werkgeefster te worden opgenomen. De vergoedingen blijven evenwel ingevolge de voormelde artikelen 31, tweede lid, 1°, in fine en 32, tweede lid, 1°, in fine, WIB 1992 onbelastbaar bij de verkrijger.

    3. Inzake de bedragen die als "terugbetalingen van eigen kosten van de werkgever" worden beschouwd kunnen individuele akkoorden met de dienstchef van de taxatiedienst worden gesloten. Voor belangrijke vergoedingen kunnen akkoorden slechts worden gesloten met de instemming van de dienstchef van de inspectie A (voor werkgevers die minder dan 100 werknemers tewerkstellen) of de directeur van de klassieke gewestelijke directie (voor werkgevers die tenminste 100 werknemers tewerkstellen).

    Daarnaast kan de belastingplichtige bij de Dienst voor voorafgaande beslissingen eveneens een aanvraag indienen. Deze moet worden ingediend onder de voorwaarden zoals bepaald in de wet van 24 december 2002 tot wijziging van de vennootschapsregeling inzake inkomstenbelastingen en tot instelling van een systeem van voorafgaande beslissingen in fiscale zaken (artikelen 20 tot en met 22) ( Belgisch Staatsblad van 31 december 2002, ed. 2).

    4. Het bovenstaande antwoord is opgesteld in het licht van de huidige wettelijke bepalingen en administratieve richtlijnen.