Hof van Cassatie: Arrest van 22 Oktober 1991 (België). RG 5736
- Sectie :
- Rechtspraak
- Bron :
- Justel N-19911022-13
- Rolnummer :
- 5736
Samenvatting :
Tegen de beslissing van de rechter die zonder aangewezen of aanwijsbare reden de zaak verdaagt na ze te hebben behandeld, en hierdoor de uitoefening van de strafvordering in gevaar brengt, mag het openbaar ministerie hoger beroep instellen, ongeacht de bepalingen van de artt. 1046 en 1050 Gerechtelijk Wetboek.
Arrest :
Voeg het document toe aan een map
()
om te beginnen met annoteren.
HET HOF; - Gelet op het bestreden vonnis, op 16 mei 1991 in hoger beroep gewezen door de Correctionele Rechtbank te Leuven;
Gelet op eisers verzoekschrift, waarvan een door de griffier van het Hof voor eensluidend verklaarde kopie aan dit arrest is gehecht en daarvan deel uitmaakt;
Over het eerste middel :
Overwegende dat, ongeacht de bepalingen van de artikelen 1046 en 1050 van het Gerechtelijk Wetboek, het openbaar ministerie hoger beroep kan instellen tegen elke beslissing die de uitoefening van de strafvordering belemmert;
Overwegende dat de politierechtbank op 25 februari 1991 - zoals blijkt uit het proces-verbaal van die terechtzitting - de zaak behandelde en vervolgens zonder aangewezen of aanwijsbare reden besliste de zaak te verdagen tot de terechtzitting van 2 september 1991; dat de appelrechters vaststellen dat deze verdaging de uitoefening van de strafvordering in gevaar bracht;
Dat de appelrechters zodoende hun beslissing dat het hoger beroep van het openbaar ministerie ontvankelijk is, naar recht verantwoorden;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
En overwegende dat de substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen in acht zijn genomen en de beslissing overeenkomstig de wet is gewezen;
Om die redenen, verwerpt de voorziening; veroordeelt eiser in de kosten.
Gelet op eisers verzoekschrift, waarvan een door de griffier van het Hof voor eensluidend verklaarde kopie aan dit arrest is gehecht en daarvan deel uitmaakt;
Over het eerste middel :
Overwegende dat, ongeacht de bepalingen van de artikelen 1046 en 1050 van het Gerechtelijk Wetboek, het openbaar ministerie hoger beroep kan instellen tegen elke beslissing die de uitoefening van de strafvordering belemmert;
Overwegende dat de politierechtbank op 25 februari 1991 - zoals blijkt uit het proces-verbaal van die terechtzitting - de zaak behandelde en vervolgens zonder aangewezen of aanwijsbare reden besliste de zaak te verdagen tot de terechtzitting van 2 september 1991; dat de appelrechters vaststellen dat deze verdaging de uitoefening van de strafvordering in gevaar bracht;
Dat de appelrechters zodoende hun beslissing dat het hoger beroep van het openbaar ministerie ontvankelijk is, naar recht verantwoorden;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
En overwegende dat de substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen in acht zijn genomen en de beslissing overeenkomstig de wet is gewezen;
Om die redenen, verwerpt de voorziening; veroordeelt eiser in de kosten.