Hof van Cassatie: Arrest van 30 September 1991 (België). RG 7530
- Sectie :
- Rechtspraak
- Bron :
- Justel N-19910930-9
- Rolnummer :
- 7530
Samenvatting :
De beroepsziektevergoeding wegens arbeidsongeschiktheid is een vervangingsinkomen in de zin van art. 83ter, alinéa 1, M.B. van 4 juni 1964, gewijzigd bij M.B. van 11 augustus 1986.
Arrest :
Voeg het document toe aan een map
()
om te beginnen met annoteren.
HET HOF; - Gelet op het bestreden arrest, op 18 januari 1990 door het Arbeidshof te Antwerpen gewezen;
Overwegende dat, luidens artikel 83ter, alinéa 1, eerste lid, van het ministerieel besluit van 4 juni 1964 inzake werkloosheid, gewijzigd bij ministerieel besluit van 11 augustus 1986, "als vervangingsinkomens (worden) beschouwd, alle inkomens toegekend in vervanging van een beroepsinkomen";
Overwegende dat arbeidsongeschiktheidsuitkeringen vervangingsinkomens zijn die worden toegekend wegens loon- of inkomensderving als gevolg van het lichamelijk of geestelijk niet in staat zijn om arbeid te verrichten;
Dat een vergoeding die, zoals de beroepsziektenvergoeding, wordt toegekend wegens arbeidsongeschiktheid, haar aard van arbeidsongeschiktheidsuitkering niet verliest, wanneer de aanspraak op de vergoeding niet door het werkelijk geleden loon- of inkomstenverlies wordt bepaald, maar door het verlies van het vermogen om door arbeid een inkomen te verwerven;
Dat een beroepsziektenvergoeding wegens arbeidsongeschiktheid derhalve een vervangingsinkomen is in de zin van artikel 83ter, alinéa 1, eerste lid, van het ministerieel besluit van 4 juni 1964;
Dat het arbeidshof deze bepaling schendt door te oordelen dat de beroepsziektenvergoeding geen vervangingsinkomen is, op de enkele grond dat deze vergoeding een schadeloosstelling is voor het verlies van het vermogen om door arbeid een inkomen te verwerven;
Dat het middel gegrond is;
Om die redenen, vernietigt het bestreden arrest, behalve in zoverre dit het hoger beroep ontvankelijk verklaart; beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde arrest; gelet op artikel 1017, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, veroordeelt eiser in de kosten; verwijst de aldus beperkte zaak naar het Arbeidshof te Brussel.
Overwegende dat, luidens artikel 83ter, alinéa 1, eerste lid, van het ministerieel besluit van 4 juni 1964 inzake werkloosheid, gewijzigd bij ministerieel besluit van 11 augustus 1986, "als vervangingsinkomens (worden) beschouwd, alle inkomens toegekend in vervanging van een beroepsinkomen";
Overwegende dat arbeidsongeschiktheidsuitkeringen vervangingsinkomens zijn die worden toegekend wegens loon- of inkomensderving als gevolg van het lichamelijk of geestelijk niet in staat zijn om arbeid te verrichten;
Dat een vergoeding die, zoals de beroepsziektenvergoeding, wordt toegekend wegens arbeidsongeschiktheid, haar aard van arbeidsongeschiktheidsuitkering niet verliest, wanneer de aanspraak op de vergoeding niet door het werkelijk geleden loon- of inkomstenverlies wordt bepaald, maar door het verlies van het vermogen om door arbeid een inkomen te verwerven;
Dat een beroepsziektenvergoeding wegens arbeidsongeschiktheid derhalve een vervangingsinkomen is in de zin van artikel 83ter, alinéa 1, eerste lid, van het ministerieel besluit van 4 juni 1964;
Dat het arbeidshof deze bepaling schendt door te oordelen dat de beroepsziektenvergoeding geen vervangingsinkomen is, op de enkele grond dat deze vergoeding een schadeloosstelling is voor het verlies van het vermogen om door arbeid een inkomen te verwerven;
Dat het middel gegrond is;
Om die redenen, vernietigt het bestreden arrest, behalve in zoverre dit het hoger beroep ontvankelijk verklaart; beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde arrest; gelet op artikel 1017, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek, veroordeelt eiser in de kosten; verwijst de aldus beperkte zaak naar het Arbeidshof te Brussel.