Raad van State: Arrest van 25 Juni 1971 (België). RG 365

Samenvatting :

De vereniging van werkgevers die de benoeming van de vertegenwoordigers van de onderneningshoofden in een paritair comité bestrijdt en daarbij een betwisting opwerpt betreffende de beoordeling van het representatief karakter van die vertegenwoordigers, heeft geen belang meer om de nietigverklaring van dat koninklijk besluit te vorderen wanneer zij in de loop van het geding een fusie heeft aangegaan met de federatie die zich alle mandaten heeft zien toekennen. De wet van 5 december 1968, die de besluitwet van 9 juni 1945 opheft, heeft het begrip "representativiteit van de werkgeversorganisaties" niet gewijzigd zoals dit in genoemde besluitwet was opgevat. Zij heeft geen einde gesteld aan het belang dat een werkgeversorganisatie kon hebben om de nietigverklaring van de benoeming van de vertegenwoordigers van de ondernemingshoofden in een paritair comité te vorderen door de beoordeling van de representativiteit van die vertegenwoordigers te betwisten. Een patroonsorganisatie kan niet representatief zijn voor het geheel van werkgevers wanneer haar statuten bepaalde firma's of vennootschappen uitdrukkelijk uitsluiten, tenzij de werkgevers welke zij groepeert, door het groot aantal werknemers, door de omvang van hun zakencijfer of krachtens enig ander feitelijk gegeven een zodanig overwicht hebben ten opzichte van de overige patroonsorganisaties, dat aan geen van die andere organisaties redelijkerwijze een zetel moet worden toegekend. In casu moet vastgesteld worden dat, terwijl de directeur-generaal van de administratie van de arbeidsbetrekkingen en -reglementering ertoe besloten had dat een bepaald werkgeversorganisatie diende vertegenwoordigd te zijn, het dossier geen enkel gegeven bevat dat het aan een andere organisatie verleende monopolie kan wettigen.

Arrest :

De geconsolideerde versie van deze tekst is niet beschikbaar.