Hof van Cassatie: Arrest van 10 November 1994 (België). RG C940068F;C940071F
Summary :
Art. 57, Wet van 30 maart 1976 betreffende de economische herstelmaatregelen verbiedt elke formule van automatische indexatie van de industriële of commerciële prijzen op basis van het algemene indexcijfer, maar staat andere, zelfs automatische aanpassingsvormen toe, als er tussen de kosten en de prijs een verband, met een factor van minstens 20 % bestaat.
Arrêt :
Add the document to a folder
()
to start annotating it.
HET HOF,
Gelet op het bestreden arrest, op 3 juni 1993 door het Hof van Beroep te Brussel gewezen;
Overwegende dat de voorzieningen A.R. nrs. C.94.0068.F en C.94.0071.F gericht zijn tegen hetzelfde arrest; dat er grond bestaat tot voeging;
II. Op de voorziening van de vennootschap naar Engels recht British Airways :
Over het eerste middel : schending van artikel 57, alinéa 1 en 2, van de wet van 30 maart 1976 betreffende de economische herstelmaatregelen,
doordat het arrest oordeelt dat het prijsherzieningsbeding in alinéa 4 van de tussen de partijen gesloten overeenkomst betreffende de huur van een telefooninstallatie wettig is en de door eiseres tegen verweerster ingestelde rechtsvordering tot terugbetaling van de ten onrechte betaalde bedragen afwijst op grond dat "alinéa 4 van de overeenkomst tussen de partijen voorziet in een prijsaanpassing volgens een formule die de lonen, de sociale lasten en de prijzen van de materialen bevat (...); dat niet wordt betwist dat de herzieningsformule in alinéa 4 van de overeenkomst beneden het maximum van 80 pct. van de eindprijs blijft; dat van die 80 pct. 60 eenheden verband houden met de loonkosten en 20 met de prijs van de grondstoffen; dat artikel 57, alinéa 2, verbiedt dat aan een parameter een te grote invloed zou worden toegekend op de prijs; dat de toegestane aanpassingsnorm moet worden bepaald met inachtneming van het geheel van de activiteiten van de goederen- of dienstenverstrekkende onderneming of op zijn minst met inachtneming van eventuele takken hiervan; dat het immers ondenkbaar is dat voor elke overeenkomst een aparte herzieningsformule zou worden bedongen; dat bovendien de factoren in verband met een fabricagekost gehergroepeerd moesten blijven ten einde al te gecompliceerde berekeningen te voorkomen die niet bijdragen tot de doorzichtigheid en de controlemogelijkheid die de wetgever met het oog op het nagestreefde doel gewild heeft; dat dus een formule moest worden toegepast die zo goed mogelijk aansluit bij de werkelijke kosten; (...) dat uit een beknopt, maar relevant boekhoudkundig verslag van de bedrijfsrevisor Lemberger blijkt dat de huuractiviteiten van (verweerster) in 1987 60 pct. van het omzetcijfer (of 709 miljoen frank) vertegenwoordigden; dat de kostenstructuur van die activiteiten er voor 1987 als volgt uitziet (...)",
terwijl artikel 57, alinéa 1, van de wet van 30 maart 1976 in beginsel elke formule van indexatie van de industriële en/of commerciële prijzen verbiedt; artikel 57, alinéa 2, luidt als volgt : "De contracten mogen slechts prijsherzieningsbedingen bevatten in de mate dat deze toepasselijk zijn tot een bedrag van maximum 80 pct. van de eindprijs en voor zover ze verwijzen naar parameters die de reële kosten vertegenwoordigen; iedere parameter is alleen toepasselijk op dat gedeelte van de prijs dat beantwoordt aan de kosten die het vertegenwoordigt"; artikel 57, alinéa 2, van de wet van 30 maart 1976 aldus verwijst naar de bij overeenkomst vastgestelde prijs en naar de parameters die de reële, prijsbeïnvloedende kosten vertegenwoordigen; daaruit volgt dat een prijsherzieningsbeding pas aan die wetsbepaling voldoet, wanneer de erin vervatte parameters de kosten vertegenwoordigen van de prestaties die specifiek verband houden met de overeenkomst waarin dat beding voorkomt, en niet de kosten van alle activiteiten van de contracterende onderneming die de herziening toepast; het arrest bijgevolg, nu het aanneemt dat ter vaststelling van de parameters van het herzieningsbeding de kosten van het geheel der activiteiten van de goederen- of dienstenverstrekkende ondernemer of op zijn minst de kosten van eventuele takken hiervan in aanmerking genomen kunnen worden, niet naar recht is verantwoord;
Overwegende dat artikel 57, alinéa 2, van de wet van 30 maart 1976 betreffende de economische herstelmaatregelen bepaalt dat de contracten slechts prijsherzieningsbedingen mogen bevatten in de mate dat deze toepasselijk zijn tot een bedrag van maximum 80 pct. van de eindprijs en voor zover ze verwijzen naar parameters die de reële kosten vertegenwoordigen en dat iedere parameter alleen toepasselijk is op dat gedeelte van de prijs dat beantwoordt aan de kosten die het vertegenwoordigt;
Overwegende dat artikel 57, blijkens de parlementaire voorbereiding van de wet, de automatische aanpassing op basis van het algemene indexcijfer verbiedt, maar andere, zelfs automatische, aanpassingsvormen toestaat, als er tussen de kosten en de prijs een verband, met een vaste factor van minstens 20 pct. bestaat;
Overwegende dat het arrest, zonder dienaangaande te worden bekritiseerd, de parameters bedoeld in alinéa 4 van de tussen de partijen gesloten overeenkomst in aanmerking neemt, namelijk de lonen, de sociale lasten en de prijs van de materialen, en vaststelt "dat niet wordt betwist dat de herzieningsformule in alinéa 4 van de overeenkomst beneden het maximum van 80 pct. van de eindprijs blijft";
Overwegende dat uit de door verweerster regelmatig overgelegde overeenkomst volgt dat die formule de herziene prijs bepaalt door het begincijfer te vermenigvuldigen met de verhouding tussen de nieuwe bedragen van de lonen, die van de sociale bijdragen, de prijs van staal, PVC, koper en aluminium, en de vroegere bedragen ervan, volgens een zeer nauwkeurig bepaald percentage dat door eiseres niet wordt betwist;
Overwegende dat het arrest, nu het voor elke parameter rekening houdt met de evolutie van de kosten in de onderneming, maar die evolutie, zoals in het contract aangegeven, slechts in aanmerking neemt, in zoverre iedere parameter de werkelijke kosten van het produkt vertegenwoordigt, een juiste toepassing maakt van artikel 57, alinéa 2;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
OM DIE REDENEN,
Voegt de zaken A.R. nrs. C.94.0068.F en C.94.0071.F;
Verwerpt de voorzieningen;
Veroordeelt iedere eiseres in de kosten van haar voorziening.
Gelet op het bestreden arrest, op 3 juni 1993 door het Hof van Beroep te Brussel gewezen;
Overwegende dat de voorzieningen A.R. nrs. C.94.0068.F en C.94.0071.F gericht zijn tegen hetzelfde arrest; dat er grond bestaat tot voeging;
II. Op de voorziening van de vennootschap naar Engels recht British Airways :
Over het eerste middel : schending van artikel 57, alinéa 1 en 2, van de wet van 30 maart 1976 betreffende de economische herstelmaatregelen,
doordat het arrest oordeelt dat het prijsherzieningsbeding in alinéa 4 van de tussen de partijen gesloten overeenkomst betreffende de huur van een telefooninstallatie wettig is en de door eiseres tegen verweerster ingestelde rechtsvordering tot terugbetaling van de ten onrechte betaalde bedragen afwijst op grond dat "alinéa 4 van de overeenkomst tussen de partijen voorziet in een prijsaanpassing volgens een formule die de lonen, de sociale lasten en de prijzen van de materialen bevat (...); dat niet wordt betwist dat de herzieningsformule in alinéa 4 van de overeenkomst beneden het maximum van 80 pct. van de eindprijs blijft; dat van die 80 pct. 60 eenheden verband houden met de loonkosten en 20 met de prijs van de grondstoffen; dat artikel 57, alinéa 2, verbiedt dat aan een parameter een te grote invloed zou worden toegekend op de prijs; dat de toegestane aanpassingsnorm moet worden bepaald met inachtneming van het geheel van de activiteiten van de goederen- of dienstenverstrekkende onderneming of op zijn minst met inachtneming van eventuele takken hiervan; dat het immers ondenkbaar is dat voor elke overeenkomst een aparte herzieningsformule zou worden bedongen; dat bovendien de factoren in verband met een fabricagekost gehergroepeerd moesten blijven ten einde al te gecompliceerde berekeningen te voorkomen die niet bijdragen tot de doorzichtigheid en de controlemogelijkheid die de wetgever met het oog op het nagestreefde doel gewild heeft; dat dus een formule moest worden toegepast die zo goed mogelijk aansluit bij de werkelijke kosten; (...) dat uit een beknopt, maar relevant boekhoudkundig verslag van de bedrijfsrevisor Lemberger blijkt dat de huuractiviteiten van (verweerster) in 1987 60 pct. van het omzetcijfer (of 709 miljoen frank) vertegenwoordigden; dat de kostenstructuur van die activiteiten er voor 1987 als volgt uitziet (...)",
terwijl artikel 57, alinéa 1, van de wet van 30 maart 1976 in beginsel elke formule van indexatie van de industriële en/of commerciële prijzen verbiedt; artikel 57, alinéa 2, luidt als volgt : "De contracten mogen slechts prijsherzieningsbedingen bevatten in de mate dat deze toepasselijk zijn tot een bedrag van maximum 80 pct. van de eindprijs en voor zover ze verwijzen naar parameters die de reële kosten vertegenwoordigen; iedere parameter is alleen toepasselijk op dat gedeelte van de prijs dat beantwoordt aan de kosten die het vertegenwoordigt"; artikel 57, alinéa 2, van de wet van 30 maart 1976 aldus verwijst naar de bij overeenkomst vastgestelde prijs en naar de parameters die de reële, prijsbeïnvloedende kosten vertegenwoordigen; daaruit volgt dat een prijsherzieningsbeding pas aan die wetsbepaling voldoet, wanneer de erin vervatte parameters de kosten vertegenwoordigen van de prestaties die specifiek verband houden met de overeenkomst waarin dat beding voorkomt, en niet de kosten van alle activiteiten van de contracterende onderneming die de herziening toepast; het arrest bijgevolg, nu het aanneemt dat ter vaststelling van de parameters van het herzieningsbeding de kosten van het geheel der activiteiten van de goederen- of dienstenverstrekkende ondernemer of op zijn minst de kosten van eventuele takken hiervan in aanmerking genomen kunnen worden, niet naar recht is verantwoord;
Overwegende dat artikel 57, alinéa 2, van de wet van 30 maart 1976 betreffende de economische herstelmaatregelen bepaalt dat de contracten slechts prijsherzieningsbedingen mogen bevatten in de mate dat deze toepasselijk zijn tot een bedrag van maximum 80 pct. van de eindprijs en voor zover ze verwijzen naar parameters die de reële kosten vertegenwoordigen en dat iedere parameter alleen toepasselijk is op dat gedeelte van de prijs dat beantwoordt aan de kosten die het vertegenwoordigt;
Overwegende dat artikel 57, blijkens de parlementaire voorbereiding van de wet, de automatische aanpassing op basis van het algemene indexcijfer verbiedt, maar andere, zelfs automatische, aanpassingsvormen toestaat, als er tussen de kosten en de prijs een verband, met een vaste factor van minstens 20 pct. bestaat;
Overwegende dat het arrest, zonder dienaangaande te worden bekritiseerd, de parameters bedoeld in alinéa 4 van de tussen de partijen gesloten overeenkomst in aanmerking neemt, namelijk de lonen, de sociale lasten en de prijs van de materialen, en vaststelt "dat niet wordt betwist dat de herzieningsformule in alinéa 4 van de overeenkomst beneden het maximum van 80 pct. van de eindprijs blijft";
Overwegende dat uit de door verweerster regelmatig overgelegde overeenkomst volgt dat die formule de herziene prijs bepaalt door het begincijfer te vermenigvuldigen met de verhouding tussen de nieuwe bedragen van de lonen, die van de sociale bijdragen, de prijs van staal, PVC, koper en aluminium, en de vroegere bedragen ervan, volgens een zeer nauwkeurig bepaald percentage dat door eiseres niet wordt betwist;
Overwegende dat het arrest, nu het voor elke parameter rekening houdt met de evolutie van de kosten in de onderneming, maar die evolutie, zoals in het contract aangegeven, slechts in aanmerking neemt, in zoverre iedere parameter de werkelijke kosten van het produkt vertegenwoordigt, een juiste toepassing maakt van artikel 57, alinéa 2;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
OM DIE REDENEN,
Voegt de zaken A.R. nrs. C.94.0068.F en C.94.0071.F;
Verwerpt de voorzieningen;
Veroordeelt iedere eiseres in de kosten van haar voorziening.