Hof van Cassatie: Arrest van 25 November 1997 (België). RG P951479N
- Section :
- Jurisprudence
- Source :
- Justel N-19971125-6
- Numéro de rôle :
- P951479N
Résumé :
Op het hoger beroep van de beklaagde alleen tegen het vonnis op verzet hebben de appelrechters geen rechtsmacht om de afzonderlijke beslissing, in zoverre het verzet ontvankelijk werd verklaard, te wijzigen.
Arrêt :
Ajoutez le document à un dossier
()
pour commencer à l'annoter.
HET HOF,
Gelet op het bestreden arrest, op 27 november 1995 door het Hof van Beroep te Gent gewezen;
Overwegende dat eiser, "in zijn hoedanigheid van gedaagde-verzetter", op 7 juli 1994 ter griffie van de rechtbank van eerste aanleg te Brugge verklaard heeft hoger beroep in te stellen "tegen alle schikkingen van het vonnis te laste uitgesproken op dertig juni negentienhonderd vierennegentig (...)";
A. In zoverre de voorziening gericht is tegen de beslissing over de tegen eiser ingestelde strafvordering :
Over het ambtshalve aangevoerde middel : schending van artikel 202 Wetboek van Strafvordering en van de devolutieve kracht van het hoger beroep :
Overwegende dat de eerste rechter bij afzonderlijk vonnis van 9 juni 1994, eisers verzet tegen het vonnis van de vermelde rechtbank waarbij hij op 12 november 1992 bij verstek werd veroordeeld tot onder meer geldboete en in kosten en tot schadevergoeding aan burgerlijke partijen, ontvankelijk verklaarde, het verstekvonnis teniet deed en de zaak voor uitspraak ten gronde uitstelde naar de terechtzitting van 30 juni 1994;
Dat tegen het vermelde vonnis van 9 juni 1994 geen rechtsmiddel werd aangewend;
Overwegende dat de appèlrechters, op het hoger beroep van beklaagde alleen tegen het vonnis van 30 juni 1994, geen rechtsmacht hebben om de beslissing van 9 juni 1994 van de eerste rechter te wijzigen in zoverre deze eisers verzet ontvankelijk heeft verklaard;
Dat het bestreden arrest mitsdien nietig is;
B. In zoverre de voorziening gericht is tegen de beslissingen over de door de verweerders tegen eiser ingestelde burgerlijke rechtsvorderingen :
Overwegende dat deze beslissingen geen eindbeslissingen zijn in de zin van artikel 416 Wetboek van Strafvordering en geen uitspraak doen over een bevoegdheidsgeschil;
Dat de voorziening mitsdien niet ontvankelijk is;
Overwegende evenwel dat, op de niet beperkte voorziening van eiser, beklaagde, de vernietiging van de beslissing waarbij eisers verzet tegen het verstekvonnis dat hem op de strafvordering veroordeelt, niet ontvankelijk wordt verklaard, de vernietiging tot gevolg heeft van dezelfde niet-ontvankelijkheidverklaring in zoverre zij betrekking heeft op de beslissingen op de tegen eiser ingestelde burgerlijke rechtsvorderingen van de verweerders;
OM DIE REDENEN,
ongeacht de middelen van de namens eiser ingediende memorie, die niet tot cassatie zonder verwijzing kunnen leiden,
Vernietigt het bestreden arrest;
Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde arrest;
Laat de kosten ten laste van de Staat;
Verwijst de zaak naar het Hof van Beroep te Brussel.
Gelet op het bestreden arrest, op 27 november 1995 door het Hof van Beroep te Gent gewezen;
Overwegende dat eiser, "in zijn hoedanigheid van gedaagde-verzetter", op 7 juli 1994 ter griffie van de rechtbank van eerste aanleg te Brugge verklaard heeft hoger beroep in te stellen "tegen alle schikkingen van het vonnis te laste uitgesproken op dertig juni negentienhonderd vierennegentig (...)";
A. In zoverre de voorziening gericht is tegen de beslissing over de tegen eiser ingestelde strafvordering :
Over het ambtshalve aangevoerde middel : schending van artikel 202 Wetboek van Strafvordering en van de devolutieve kracht van het hoger beroep :
Overwegende dat de eerste rechter bij afzonderlijk vonnis van 9 juni 1994, eisers verzet tegen het vonnis van de vermelde rechtbank waarbij hij op 12 november 1992 bij verstek werd veroordeeld tot onder meer geldboete en in kosten en tot schadevergoeding aan burgerlijke partijen, ontvankelijk verklaarde, het verstekvonnis teniet deed en de zaak voor uitspraak ten gronde uitstelde naar de terechtzitting van 30 juni 1994;
Dat tegen het vermelde vonnis van 9 juni 1994 geen rechtsmiddel werd aangewend;
Overwegende dat de appèlrechters, op het hoger beroep van beklaagde alleen tegen het vonnis van 30 juni 1994, geen rechtsmacht hebben om de beslissing van 9 juni 1994 van de eerste rechter te wijzigen in zoverre deze eisers verzet ontvankelijk heeft verklaard;
Dat het bestreden arrest mitsdien nietig is;
B. In zoverre de voorziening gericht is tegen de beslissingen over de door de verweerders tegen eiser ingestelde burgerlijke rechtsvorderingen :
Overwegende dat deze beslissingen geen eindbeslissingen zijn in de zin van artikel 416 Wetboek van Strafvordering en geen uitspraak doen over een bevoegdheidsgeschil;
Dat de voorziening mitsdien niet ontvankelijk is;
Overwegende evenwel dat, op de niet beperkte voorziening van eiser, beklaagde, de vernietiging van de beslissing waarbij eisers verzet tegen het verstekvonnis dat hem op de strafvordering veroordeelt, niet ontvankelijk wordt verklaard, de vernietiging tot gevolg heeft van dezelfde niet-ontvankelijkheidverklaring in zoverre zij betrekking heeft op de beslissingen op de tegen eiser ingestelde burgerlijke rechtsvorderingen van de verweerders;
OM DIE REDENEN,
ongeacht de middelen van de namens eiser ingediende memorie, die niet tot cassatie zonder verwijzing kunnen leiden,
Vernietigt het bestreden arrest;
Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde arrest;
Laat de kosten ten laste van de Staat;
Verwijst de zaak naar het Hof van Beroep te Brussel.