Nummer R 204/08-08

Nummer R 204/08-08

08. - Driehoeksverkoop.

08.- Een verkoop bij (niet-geregistreerde) onderhandse akte door X aan Y van een onroerend goed, gaat de oprichting van de vennootschap L vooraf, die vervolgens zelf bij notariële akte, van dezelfde verkoper X, voornoemd onroerend goed verkrijgt. 

De compromis was onderworpen aan een voorwaarde, door de contractanten gekwalifieerd als opschortend, namelijk " de verkoop kan worden vernietigd in geval van het niet verkrijgen van een verkavelingsvergunning waarvoor de aanvraag zal worden ingediend door de verkrijger binnen de maand volgend op de ondertekening. Deze voorwaarde zal ambtshalve van toepassing zijn na het verstrijken van een termijn van acht maanden." De verkavelingvergunning werd afgeleverd binnen de termijn van acht maanden. 

Gedurende het door de ontvanger ingesteld onderzoek naar aanleiding van de registratie van de tussen X en Y afgesloten onderhandse akte, wordt voornoemde verkoopcompromis gerechtelijk "vernietigd" in 1994 ingevolge een vordering door X jegens Y. 

De Administratie oordeelt dat de notariële akte een geveinsde akte is ; X kon immers niet meer in deze akte verschijnen als verkoper aangezien hij zeker wist dat hij geen eigenaar meer was. De verrichting kan worden ontleed als een driehoeksverkoop en de Administratie betekent een dwangbevel, waartegen verzet bij de rechtbank wordt aangetekend door X, Y en de vennootschap L. De Administratie betwist dat het om een vernietiging van de compromis zou gaan aangezien de rechtbank enkel een ontbinding had kunnen uitspreken wegens het niet verkrijgen van de verkavelingsvergunning binnen de overeengekomen termijn ; dat er enkel een akkoord tot minnelijke ontbinding had kunnen zijn vastgesteld geweest tussen de partijen die louter om fiscale redenen een procedure hebben ingeleid (vonnis tot bekrachtiging). De rechtbank werpt in 2000 daartegen de kracht van gewijsde van het vonnis van 1994 op en vernietigt het dwangbevel. 

In beroep, stelt de Administratie incidenteel derdenverzet in tegen het vonnis van 1994, wat het Hof als gegrond acht, zodat dit vonnis niet meer door de tegenpartij kan worden ingeroepen om zich te verzetten tegen het dwangbevel waarin de veinzing (driehoeksverkoop) wordt vastgesteld. Het vonnis van 2000 wordt als onbestaande beschouwd en het verzet tegen het dwangbevel wordt als onontvankelijk afgewezen.

(Arrest van het Hof van beroep te Bergen, dd. 2 september 2005, -bl. nr. E.E./93.536)

----------

JANUARI 2006 - 1158/2-1

JANUARI 2006 - 1158/2-1-2