Hof van Cassatie: Arrest van 11 Februari 1998 (België). RG P971372F
- Section :
- Jurisprudence
- Source :
- Justel N-19980211-1
- Numéro de rôle :
- P971372F
Résumé :
Miskenning van het recht van verdediging valt niet af te leiden uit het feit dat de rechter zijn beslissing gegrond heeft op gegevens waarover de beklaagde geen conclusie heeft genomen maar die in het dossier voorkomen, zodat de beklaagde ze heeft kunnen tegenspreken.
Arrêt :
Ajoutez le document à un dossier
()
pour commencer à l'annoter.
HET HOF,
Gelet op het bestreden vonnis, op 22 september 1997 in hoger beroep gewezen door de Correctionele Rechtbank te Luik;
Over het eerste middel :
Overwegende dat het vonnis op de subsidiaire conclusie van eiser, die ertoe strekte het verval van het recht tot sturen te verkorten en het uitstel ervan te doen uitspreken, antwoordt door te verwijzen naar de motivering van de genomen maatregel, met name de omstandigheden die de aan eiser verweten misdrijven verzwaren, en door erop te wijzen dat "de beklaagde voor de montage van tachografen beroepshalve verplicht was vrachtwagens te besturen";
Dat het vonnis, wat de noodzaak betreft om het herstel in het recht tot sturen te onderwerpen aan de verplichting om aan een medisch en psychologisch onderzoek te voldoen, wijst op de ernst van de toestand waarin eiser is aangetroffen en de inlichtingen die in de loop van het moraliteitsonderzoek zijn ingewonnen;
Dat het zijn beslissing aldus regelmatig met redenen omkleedt;
Dat het middel feitelijke grondslag mist;
Over het tweede middel :
Overwegende dat een miskenning van het recht van verdediging niet kan worden afgeleid louter uit het feit dat de appèlrechters hun beslissing gegrond hebben op gegevens waarover de beklaagde geen conclusie heeft genomen, wanneer deze gegevens in het strafdossier zijn vermeld, zodat de beklaagde ze heeft kunnen tegenspreken en aldus de door het openbaar ministerie tegen hem aangevoerde gegevens vrijelijk heeft kunnen aanvechten;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
En overwegende dat de substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen in acht zijn genomen en de beslissing overeenkomstig de wet is gewezen;
OM DIE REDENEN,
Verwerpt de voorziening;
Veroordeelt eiser in de kosten.
Gelet op het bestreden vonnis, op 22 september 1997 in hoger beroep gewezen door de Correctionele Rechtbank te Luik;
Over het eerste middel :
Overwegende dat het vonnis op de subsidiaire conclusie van eiser, die ertoe strekte het verval van het recht tot sturen te verkorten en het uitstel ervan te doen uitspreken, antwoordt door te verwijzen naar de motivering van de genomen maatregel, met name de omstandigheden die de aan eiser verweten misdrijven verzwaren, en door erop te wijzen dat "de beklaagde voor de montage van tachografen beroepshalve verplicht was vrachtwagens te besturen";
Dat het vonnis, wat de noodzaak betreft om het herstel in het recht tot sturen te onderwerpen aan de verplichting om aan een medisch en psychologisch onderzoek te voldoen, wijst op de ernst van de toestand waarin eiser is aangetroffen en de inlichtingen die in de loop van het moraliteitsonderzoek zijn ingewonnen;
Dat het zijn beslissing aldus regelmatig met redenen omkleedt;
Dat het middel feitelijke grondslag mist;
Over het tweede middel :
Overwegende dat een miskenning van het recht van verdediging niet kan worden afgeleid louter uit het feit dat de appèlrechters hun beslissing gegrond hebben op gegevens waarover de beklaagde geen conclusie heeft genomen, wanneer deze gegevens in het strafdossier zijn vermeld, zodat de beklaagde ze heeft kunnen tegenspreken en aldus de door het openbaar ministerie tegen hem aangevoerde gegevens vrijelijk heeft kunnen aanvechten;
Dat het middel niet kan worden aangenomen;
En overwegende dat de substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen in acht zijn genomen en de beslissing overeenkomstig de wet is gewezen;
OM DIE REDENEN,
Verwerpt de voorziening;
Veroordeelt eiser in de kosten.